در خیال روزهای روشنم

                                           خانه ام ابریست

                                   اما در خیال روزهای روشنم

                                            "نیما یوشیج"

  یک سالی که گذشت برام پر بود از حال خوب

  تو این یه سال خیلی چیزای جدید یاد گرفتم

  هم دلی و همراهی واقعی رو یاد گرفتم

  اینکه از دورترین فاصله هم میشه همدل بود و یه دلیلی باشی واسه حال خوب یه نفر

  ( دو تا پست قبل تر گفتم یه وقتایی یکی دستتو میگیره و تا انتهای مسیر همراهیت میکنه

    و این تو دنیایی که همه یه غرض و مرضی دارن خیلی با ارزشه ... خیلی )

  یاد گرفتم اگه کسی روحمو آزرده کرد تو زندگیم کمرنگش کنم

  یاد گرفتم خودمو دوست داشته باشم از صمیم قلب با تمام کم و کاستی هام

  یاد گرفتم اگه یه وقت کسی بخاطر ظاهرم ازم فاصله گرفت ناراحت نباشم

  بهش لبخند بزنم و فقط ازش بگذرم

  ولی حواسم باشه کسی بخاطر رفتارم، برخوردم و اخلاقم ازم فاصله نگیره

  خیلی وقتا خیلی چیزا دست خود آدم نیست

  مثل ظاهر، موقعیت مالی، خونواده یا حتی برای مدت طولانی محل زندگیش

  ولی ویژگی های فردی هرکسی متعلق به خودشه

  میتونه با کار کردن رو اون ویژگی ها خودشو به حدی که شایسته یک انسانه برسونه

  یاد گرفتم خودم دلیل حال خوب و بد خودمم

  هیچکس نمیتونه تا ابد دستمو بگیره و بلندم کنه،

  باید دستمو بزارم رو زانومو بلند شم و برای هر چیزی که میخوام تلاش کنم

  یاد گرفتم با همه کمبودا ولی بخاطر چیزای باارزشی که تو زندگیم دارم

  مثل خونواده و دوستام از ته دل خندیدن و فراموش نکنم

  یاد گرفتم اول خودمو بپذیرم دقیقا همین چیزی که هستم رو قبول کنم

  ولی همیشه برای بهتر شدن، برای پیشرفت کردن و قشنگ تر زندگی کردن

  با تمام وجود تلاش کنم ..

  وقت با ارزش ترین داراییِ هر کسیه

  فقط با قدرشناسی میشه ارزشش رو حفظ کرد

  "صمیمانه ممنونم"

    - نمیدونم چرا این روزا انقد نیاز نوشتن برام پررنگ شده!

       تازه همین دیروز پست گذاشته بودم :)

    + بی توجهی اگه عمدا باشه

       توجه محسوب میشه ..

   -  واسه باوری که از این زندگی رفت

      واسه عشقی که بی خداحافظی رفت

      پشیمونی و این غم بی سر و ته ش

      واسه حرفایی که نرسیده موقعش . . .

      آهنگش یه نشئگی خاصی به آدم میده :)